W dzisiejszych czasach świadomość konsumentów dotycząca hodowli kur jest na wysokim poziomie. Możemy spotkać się z metodą hodowli kur niosek polegającą na chowie klatkowym ale to zaraz może być przeszłość. Na drugim zaś biegunie występuje chów ekologiczny, inaczej wolnowybiegowy – który jest najbardziej pożądany wśród wcześniej wspomnianych konsumentów. Jednak pomiędzy nimi można odnaleźć trzeci system chowu jakim jest chów ściółkowy. Na czym polega i czy ma więcej plusów niż minusów. O tym, piszemy poniżej.
Na czym polega chów ściółkowy kur?
Termin „hodowla ściółki” odnosi się do używania wiór lub słomy zbożowej do tworzenia głębokiej ściółki na całej podłodze obszaru hodowlanego. Chów ściółkowy ogranicza kury do zamkniętych pomieszczeń. Jednak w przeciwieństwie do kurczaków hodowanych w zamkniętych klatkach, w chowie ściółkowym zwierzęta mają o wiele większą swobodę poruszania się. Kurczaki w takich układach zazwyczaj składają jaja przez cały rok. Wymagania dla gospodarstwa ekologicznego wywodzą się wprost z dyrektyw UE. Przepisy te określają m.in. jak dbać o zwierzęta na fermie, na której odbywa się chów ściółkowy.
- na 1 metr kwadratowy przypisanych jest 9 kur,
- 250 cm kwadratowych to powierzchnia, jaka przypada na jedną kurę,
- szerokość grzędy dla jednej kury wynosi 15 cm,
- odstępy między grzędami wynoszą od 20 do 30 cm.
Czym się różnią jaja ściółkowe od jaj z wolnego wybiegu?
Różnica między jajami z chowu ściółkowego a jajami z wolnego wybiegu polega na tym, że jaja z chowu ściółkowego pochodzą od kur, które są zamknięte w stodole i mają ograniczony dostęp do środowiska zewnętrznego, natomiast jaja z wolnego wybiegu pochodzą od kur, które mają dostęp do środowiska zewnętrznego.
Chów ściółkowy kur – plusy
W przypadku chowu ściółkowego, kury doświadczają o wiele mniej stresu niż jak jest to w przypadku chowu klatkowego. Dzieje się to za sprawą większej powierzchni, na której kury mogą się swobodnie poruszać i mają dostęp do grzęd i gniazd. A to z kolei zmniejsza agresję wśród zwierząt gospodarskich. W rezultacie mniej jest przypadków, gdy pojedyncze osobniki atakują inne kury lub dokonują ataków kanibalizmu (bardzo częste zjawisko wsród kur z chowu klatkowego). Patrząc na inne rodzaje hodowli drobiu, hodowla podłogowa zapewnia ptakom znacznie zdrowsze jaja i silniejsze ciała. Wynika to z faktu, że nioski spożywają wyselekcjonowaną i odpowiednio dopasowaną do nich paszę. Natomiast jaja pochodzące z chowu wolnowybiegowego mogą nie by tak zdrowe jak nam się wydaje. Mamy w tym przypadku mniejszą kontrolę nad tym co spożywają takie kury i na jakie czynniki chorobotwórcze się naraziły podczas wolnego wybiegu.
W porównaniu z praktykami chowu klatkowego, które są uważane za nieetyczne ze względu na stres i niezdrowe warunki, w jakich przebywają zwierzęta, chów ściółkowy okazuje się skutecznym kompromisem między dobrym traktowaniem zwierząt a dbaniem o ich zdrowie. Co więcej, ta praktyka wykazuje wysoką wydajność, ponieważ można budować hale wielopoziomowe.
Wady chowu ściółkowego
Chociaż agresja u kur trzymanych w klatce jest bardziej powszechna niż u kur hodowanych metodą ściółkową, to nie przestrzegając odpowiednich wytycznych i dopuszczając się do zbyt dużego zagęszczenia niosek można także doprowadzić do agresywnych postawu u kur. Dodatkowo zmniejszona agresja wśród kur trzymanych w miocie nie jest na tyle znacząca, aby budzić niepokój. Drugą kwestią jest dostęp do wybiegu i kontaktu ze światem zewnętrznym. Bez dostępu do naturalnego światła lub swobody poruszania się ptaki w chowie ściółkowym często pozbawione dobrego samopoczucia i zdrowia reprodukcyjnego. A to w konsekwencji przekłada się na jakość i smak znoszonych jaj.
